Flooding in New Orleans after Hurricane Katrina (2005), credit: Michael Appleton/NY Daily News Archive/Getty

~~~for Dutch scroll down ~~~

As a climatologist with the NIOZ Royal Netherlands Institute for Sea Research, dr. Aimée Slangen is a specialist in modelling sea level rise. “When we talk about risks as a consequence of sea level rise, we often determine how much land will eventually be flooded. We then estimate the number of people living there and assume that they will all move away. In reality, it is much more complicated: deciding to leave or stay depends on many circumstances.”

Policy influences migration
A new model in the scientific journal Nature Climate Change suggests that policy can play an important role in migration choices of people. For example, protecting a coastline against high water levels will cause citizens to stay. The worldwide trend of tax incentives that allow businesses to locate near ports potentially puts whole industries and labour markets in danger. Even interest rates can affect who can afford to borrow money, which could be a crucial part of people’s decisions to migrate.

Real people in a model
The Dutch sea level expert Slangen explains why, for this type of research, it is essential to set up a model. “Testing risks in the real world is expensive and, moreover, dangerous. You cannot expose civilians to such a risk. Our model is obviously based on the real world: it is a so-called agent based model, which means that it contains data of real people, all migrating in their own way.”

Explaining and predicting regional differences
One big benefit of the model is that it can explain and predict regional differences. Slangen: “Sometimes, small migration trajectories seem quite unlogical, but when you think of them, they are not. After hurricane Katrina, people were forced to suddenly leave New Orleans, but by now many of them are back. In Bangladesh, farmers want to live close to the coast to be able to work their land in one season, while in another season it might be possible to live farther away, in a safer region.

Cooperation between physicists and socio-economists
The publication is the product of and intensive collaboration between renowned scientists from very different disciplines. “The group consists of physicists and socio-economists”, Slangen explains. Cooperating in such an interdisciplinary way turns out to be quite a challenge. “In the beginning of the project, we were together in the US for one week. The first two days, it felt like everything got lost in translation, and we didn’t understand each other at all. We all had such different scientific backgrounds. But once we got past that, we understood that we needed each other.”

Publication

D. Wrathall, V. Mueller, P.U. Clark, M. Oppenheimer, M. Hauer, S. Kulp, E. Gilmore, H. Adams, A. Bell, R. Kopp, K. Abel, M. Call, J. Chen, A. deSherbinin, E. Fussell, C. Hay, B. Jones, M. Magliocca, E. Marino, A. Slangen, and K. Warner.

Meeting the challenge of future migration from global sea-level change

https://www.nature.com/articles/s41558-019-0640-4

Interdisciplinair onderzoek voorspelt migratie door zeespiegelstijging

Overheidsbeleid zal op termijn noodzakelijk zijn om emigratie te starten uit kustgebieden die in gevaar zijn door klimaatverandering. De vraag wélk beleid er moet komen, is te testen in een model dat zeespiegelstijging, migratie en overheidsbeleid meeneemt. Dat blijkt uit een interdisciplinaire publicatie in Nature Climate Change op 26 november, waaraan de Nederlandse zeespiegelexpert Aimée Slangen van het NIOZ meewerkte.

Als klimatoloog bij het Koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee (NIOZ) is dr. Aimée Slangen gespecialiseerd in het modelleren van de zeespiegelstijging. “Als we het hebben over risico’s als gevolg van zeespiegelstijging stellen we vaak vast hoeveel land er zou overstromen. Dan bekijken we hoeveel mensen daar wonen en nemen we aan dat die allemaal wegtrekken. De praktijk is veel ingewikkelder: de keuze om weg te gaan of te blijven, hangt af van heel veel omstandigheden.”

Beleid beïnvloedt migratie
Uit een nieuw model in het wetenschappelijke tijdschrift Nature Climate Change blijkt dat overheidsbeleid een grote rol kan spelen in de keuze van mensen om te emigreren. Zo zorgt de keuze om in de huidige tijd een kustlijn te beschermen tegen hoog water, dat burgers er zullen blijven wonen. De wereldwijde trend om belastingkorting te verstrekken aan bedrijven die zich vestigen in de buurt van havens brengt uiteindelijk industrieën en arbeidsmarkten in gevaar. Zelfs rentetarieven kunnen meespelen in de keuze om al dan niet te migreren, omdat die de kans beïnvloeden of mensen geld kunnen lenen.

Echte mensen in een model
De Nederlandse zeespiegelexpert Slangen legt uit waarom voor dit type onderzoek een model nodig is. “Risico’s testen in de echte wereld is duur en bovendien gevaarlijk. Je kunt burgers daar niet aan blootstellen. Ons model is vanzelfsprekend wel gebaseerd op de echte wereld: het is een zogenoemd agent based model, wat wil zeggen dat er gegevens van echte personen in zitten, die allemaal op hun eigen manier migreren.”

Regionale verschillen verklaren en voorspellen
Een groot voordeel van het model is dat je er regionale situaties mee kunt verklaren en voorspellen. Slangen: “Soms lijken kleinschalige migratietrajecten heel onlogisch, maar zijn ze dat niet als je erover nadenkt. Na de orkaan Katrina trokken mensen gedwongen halsoverkop weg uit New Orleans, maar inmiddels zijn de meeste mensen weer terug. In Bangladesh willen boeren in het ene seizoen dicht bij de kust leven om hun akkers te bewerken, maar is het in een ander seizoen best mogelijk om verder weg te wonen, in een veiliger gebied.”

Samenwerking door fysici en socio-economen
De publicatie is het product van intensieve samenwerking tussen gerenommeerde wetenschappers van zeer uiteenlopende disciplines. “De groep bestaat voor de helft uit fysici en voor de helft uit socio-economische onderzoekers”, vertelt Slangen. En zo interdisciplinair samenwerken blijkt nog best een uitdaging. “We hebben in het begin een week bij elkaar gezeten in de VS. De eerste twee dagen begreep niemand elkaar. Je hebt zulke verschillende wetenschappelijke achtergronden. Maar toen het eenmaal liep, realiseerden we ons: je hebt elkaar nodig.”